Η ιδιομορφία της Ελλάδας σε ό,τι αφορά τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις μπορεί να μετατραπεί σε πλεονέκτημα.
Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι μικρομεσαίες και ιδίως οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην οικονομία, στην απασχόληση, και στην αναπτυξιακή πορεία κάθε κράτους. Το ειδικό βάρος των ελληνικών ΜμΕ επιχειρήσεων είναι μεγαλύτερο σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του τελευταίου διαθέσιμου SBA Fact Sheet for Greece της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι ελληνικές πολύ μικρές (micro) και μικρές επιχειρήσεις, ανέρχονται σε 701.763 μονάδες και αντιστοιχούν στο 99,6% του συνόλου των επιχειρήσεων, απασχολούν πάνω από τα 3/4 (76% ή 1.626.135 άτομα) των εργαζομένων στις επιχειρήσεις – ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος εκτιμάται στο 49,7%, παράγουν το 56,2% της προστιθέμενης αξίας, υπερβαίνοντας κατά πολύ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που κυμαίνεται στο 39,2%.
Αυτό σημαίνει για εμάς πως η διαμόρφωση οικονομικής πολιτικής που θα έχει στο επίκεντρο τις ΜμΕ είναι ζήτημα υψηλής προτεραιότητας. Οφείλουμε αυτήν την ιδιομορφία του ελληνικού επιχειρείν μέσα από ένα πλέγμα πολιτικών να την μετατρέψουμε σε πλεονέκτημα και να μην την αντιμετωπίζουμε ως βαρίδι. Οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν πλεόνασμα ευελιξίας, προσαρμοστικότητας αρκεί να δρουν σε ένα περιβάλλον σταθερό και σχετικά ευνοϊκό. Μπορούν στο νέο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας να βρουν προνομιακή θέση επενδύοντας στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στην προστιθέμενη αξία και να αξιοποιήσουν όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτουν.
Κατά την περίοδο που διανύουμε, ο συνδυασμός της πανδημικής κρίσης μαζί με το ενεργειακό και την ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού, δημιουργούν την «τέλεια καταιγίδα» για τους μικρομεσαίους στην χώρα μας. Για αυτό αποτελεί προτεραιότητα να υπάρξουν στοχευμένες παρεμβάσεις από την Πολιτεία για να μπορέσει να κρατηθεί όρθια η οικονομία και η κοινωνία συνολικά.
Στοχευμένες παρεμβάσεις
Στον αντίποδα των αναγκαίων αυτών πολιτικών που μοιραία αγγίζουν το φορολογικό σύστημα, την δημόσια διοίκηση, ζητήματα ρυθμιστικού πληθωρισμού και πολλών ειδών εμπόδια, η κυβέρνηση ενεργεί με τρόπο δημοσκοπικό. Στα 3 χρόνια διακυβέρνησης απουσιάζει η συνεκτική οικονομική πολιτική στήριξης των Μμε που θα διασφαλίσει αυτό το σταθερό και ευνοϊκό περιβάλλον για αυτές. Οι όποιες παρεμβάσεις – ακόμη και οι θετικές – γίνονται με τρόπο αποσπασματικό και έτσι δεν δημιουργούν το αναγκαίο περιβάλλον στήριξης και ώθησης.
Η διαμόρφωση ενός περισσότερο φιλικού περιβάλλοντος περνά μέσα από συγκεκριμένα μέτρα :
Κατάργηση φόρων που επιβλήθηκαν «προσωρινά» όπως για παράδειγμα ο ΕΝΦΙΑ για τα βιομηχανικά και βιοτεχνικά ακίνητα ή το τέλος επιτηδεύματος. Για να μπορέσει να ελπίσει σε ανάκαμψη η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα είναι παραπάνω από αναγκαία η περαιτέρω μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων , της προκαταβολής φόρου και η επαναδιαπραγμάτευση με την Πολιτεία για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα ευνοεί τις συνθήκες για ανάπτυξη και πρόοδο.
Εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος με άμεση μείωση των φορολογικών συντελεστών για επιχειρήσεις και πολίτες.
Λύση στο πρόβλημα των «κόκκινων δανείων». Είναι πολύ σημαντικό εδώ να σημειωθεί πως οι τράπεζες για να προστατευθούν έχουν ήδη υπό την ομπρέλα της πολιτείας πραγματοποιήσει ανακεφαλαιοποιήσεις με επιτυχία χωρίς αυτό να «επιστρέφει» στην αγορά και την κοινωνία.
Πλάνο για βελτίωση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος. Οι τράπεζες πρέπει επιτέλους να κάνουν ουσιαστικά βήματα για την παροχή ρευστότητας και την υλοποίηση επενδύσεων, γεγονός στο οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να συντελέσει η ορθή και στοχευμένη διάχυση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης σε όλο το φάσμα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της αγοράς.
Ενεργειακό κόστος – σημαντική η πρόταση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη για την επιβολή «πλαφόν» στην τιμή της λιανικής του ηλεκτρικού ρεύματος καθώς μια μείωση του ενεργειακού κόστους στην βιομηχανία θα σήμαινε αυτόματα την αντιμετώπιση της ακρίβειας στην αγορά άρα στην «τσέπη» των καταναλωτών.
Μείωση του μη μισθολογικού κόστους, που ήδη είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο ενθαρρύνοντας την αδήλωτη εργασία και την απόκρυψη φορολογητέων εισοδημάτων πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα διότι η εισφοροδοτική και η φοροδοτική δυνατότητα των επιχειρήσεων έχει πλέον εξαντληθεί!
Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Για να τα καταφέρουμε σε ένα περιβάλλον μετάβασης στην 4η βιομηχανική επανάσταση, πρέπει να επενδύσουμε σε αυτά. Δεν αρκεί να υποστηρίζουμε πως η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα αποτελεί την ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας – χρειαζόμαστε ένα πλάνο που θα επενδύει σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Ο στόχος μας είναι διττός. Αύξηση των άμεσων ξένων επενδύσεων αλλά ταυτόχρονα αύξηση των επενδύσεων και των θέσεων εργασίας από τις εγχώριες δυνάμεις. Επιχειρήσεις με προσανατολισμό εξαγωγικό από τη μία αλλά και άλλες που θα στοχεύουν στην αντικατάσταση των εισαγωγών με το βλέμμα μας στραμμένο στο εμπορικό ισοζύγιο. Καινοτομία, έρευνα, πληροφορική, τουρισμός και υπηρεσίες μαζί όμως με σύγχρονο αγροδιατροφικό τομέα, κατασκευές, υποδομές, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, μεταφορές – αυτό είναι το μείγμα.