Σαουλίδης: “ψηφίστε τους νέους”…
“Το γνωμικό που λένε πολλοί πολίτες “δεν γίνεται αναπαλέωση με παλιά υλικά” είναι σωστό και κολλάει στην πολιτική! Ωστόσο αφορά στα πρόσωπα και όχι στα κόμματα. Εάν δεν μας αρέσει το ΠΑΣΟΚ δεν φτιάχνουμε ένα άλλο κόμμα, στο οποίο μπορεί να πάνε και όσοι ήταν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά ενισχύουμε τους νέους πολιτικούς, που μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά”, τόνισε ο Αντώνης Σαουλίδης, μέλος της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ και αντιδήμαρχος Νεάπολης- Συκεών, που μίλησε στην εκπομπή “Εδώ Μακεδονία”, με την ευκαιρία εκδήλωσης που διοργάνωσε με τίτλο «Το τέλος της κοινωνικής Λιτότητας».
Ο κ. Σαουλίδης θέλησε να φέρει ένα ποδοσφαιρικό παράδειγμα: “Είμαι ΠΑΟΚ. Η ομάδα δεν πάει καλά και δυσφορώ. Τί κάνω; Αλλάζω ομάδα; Όχι φυσικά! Αλλάζω προπονητή, παίκτες, διοίκηση, νοοτροπία, τρόπους δουλειάς και βοηθώ όσο μπορώ ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση. Αλλά ομάδα δεν αλλάζω”, είπε χαρακτηριστικά.
Διευκρίνισε φυσικά ότι με τον όρο “νέοι πολιτικοί” δεν εννοεί τους πολιτικούς που είναι νέοι σε ηλικία, αλλά όλους αυτούς που μπορούν να εκφράσουν τη νέα πολιτική, με τις ιδέες τους, το προσωπικό τους παράδειγμα, τη διαδρομή τους.
«Το χθες είναι νοοτροπία. Η νοοτροπία που έφερε τη χώρα εδώ, αυτή της αποφυγής ευθυνών, της φορο-αποφυγής ως αντίδραση σε ένα κράτος δυνάστη, λησμονώντας πως για κάθε μικρή φορό-αποφυγή, υπήρχαν πολλαπλάσια φαινόμενα εκτεταμένων φορολογικών εγκλημάτων, είναι η λογική της προαγωγής των «δικών μας παιδιών» και όχι των άξιων, η επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας και όχι της αριστείας, η λογική της ισοπέδωσης και όχι της αξιοκρατίας. Και αυτά που ανήκουν στο χθες είναι αυτά που μας πεισμώνουν, που μας διαφοροποιούν. Είναι αυτά για τα οποία δεν αρκεί η περιγραφή του λάθους, αλλά απαιτείται η αποτύπωση του τι πρέπει να γίνει, πώς πρέπει να γίνει, πότε πρέπει να γίνει», είπε χαρακτηριστικά.
Για το θέμα της λιτότητας είπε:
«Η σημερινή διαχείριση αποτελεί για πολλούς τον τρόπο αποφυγής της “αριθμητικής χρεωκοπίας”. Ήρθε όμως η στιγμή όπου η πολιτική διαχείριση της κατάστασης πρέπει να σταματήσει να κρύβεται πίσω από αυτό το άλλοθι. Όπως στο παρελθόν, η κοινωνική δικαιοσύνη σε συνδυασμό με την οικονομική ανάπτυξη και την πίστη στην κοινοβουλευτική δημοκρατία έθεσε ως στόχο τη διάχυση δικαιωμάτων προς κοινωνικά αποκλεισμένα μέχρι τότε στρώματα, έτσι και σήμερα, οφείλουμε να θέσουμε ως στόχο το τέλος της κοινωνικής λιτότητας.
Καμία πρόταση που ευαγγελίζεται λιτότητα σε βελτιωμένη της έκδοση ή σε δόσεις δε μπορεί να θεωρηθεί προοδευτική. Η λιτότητα, η παραγώμενη ανισότητα αποτελεί εγγενές στοιχείο άλλων ιδεολογιών που βασίζονται στην ύπαρξη ανισοτήτων ως λογική παραγωγή πλούτου. Σε αυτό αντιτάσσουμε την προοδευτική λογική, της ισότητας ευκαιριών, της πρόσβασης στη γνώση, της εξειδίκευσης και της σύγκλισης προς τα πάνω.
Απαιτείται η ανάδειξη αναπτυξιακών προτεραιοτήτων σε εθνικό επίπεδο. Αντί να περιμένουμε το κράτος να επιδοτήσει θέσεις εργασίας μέσω vouchers, οφείλουμε να μεριμνήσουμε συγκροτημένα και στρατηγικά σε τομείς των οποίων η ανάπτυξη προσθέτει θέσεις εργασίας. Η βραχυπρόθεσμη ματιά των κυβερνόντων σε αυτές τις θεματικές είναι ξεπερασμένη και ατελέσφορη.
Είναι επιτακτική η διατύπωση ενός νέου οράματος. Μία νέα προγραμματική κατεύθυνση απαλλαγής από συνθήκες αντιπαραγωγικής στρέβλωσης που καθιστούν την κοινωνία καθηλωμένη και την οικονομία ανήμπορη να αντιδράσει».